Het regent. Niks te doen in huis. Bezoek is weg. En dan? In de auto stappen en op naar de zondagse openstelling van de Intratuin.
Ik was niet de enige met dat briljante idee. Achter het pand stonden mannetjes in oranje hesjes om het verkeer enigszins in goede banen te leiden. Dat was eigenlijk al reden genoeg geweest om weer rechtsomkeert te maken. Maar nee, een paar dingen voor Kerst moest ik vandaag inslaan.
Want dit jaar vier ik de donkere dagen voor het eerst (!) in mijn eigen huis. 30 jaar lang heb ik op 24, 25 en 26 december bij mijn ouders of mijn oma op de bank gezeten. Drie dagen lang stond ik amper op, stapel boeken naast me, Lebkuchen en Dominosteine zo dichtbij dat hooguit mijn duim wat inspanningsoefeningen moest verrichten.
Na de chocola weer drie stappen verder om aan te schuiven aan tafel. Ik hoefde niets bij te dragen aan het feestmaal, hoefde mijn eigen glas niet op te halen, niet bij te schenken en afruimen hoefde ook niet. Weer terugschuiven naar de bank. Uur na uur op dezelfde wijze. De ultieme kerst – want ik heb het wel 30 jaar lang zo volgehouden.
En nu wordt dus alles anders. Nu komt de familie naar mij toe. En zelf kerst vieren betekent zelf een gans bestellen (al gedaan), zelf een kerstboom opzetten (nog niet), nadenken hoe ik het bezoek drie dagen tevreden kan houden en tenslotte: versiering inslaan. Want die heb je na al die kerstdagen bij je familie natuurlijk nooit hoeven aanschaffen.
Voor het eerst werd ik dus vanmiddag geconfronteerd met lichtgevende dorpjes (de trend sinds vorig jaar, kijk maar), nep-kaarsen, veertig soorten lichtslangen, tweehonderd soorten kransen, en kerstballen in elke kleur, behalve die ene die ik graag wil. De afdeling met de dansende kerstbomen op batterijen heb ik maar overgeslagen.
Ik heb minstens vijf mensen de hakken van hun benen gereden, chagrijnig om me heen gekeken, me verlekkerd aan al die stupiditeiten in andere winkelwagens en ben in sneltreinvaart doorgestoomd naar de kassa.
Met een hele sobere krans. Want kerst bij mij thuis wordt anders.
Ik zal alles voor het eerst zelf doen. En dus zal ik meer bewegen dan ooit.
Zelfs ik, die toch al sinds 1991 de kerst in mijn eigen huis vier š verbaas me nog altijd over de malotige en extravagante versieringen die de mensen ieder jaar weer tevoorschijn toveren zodra Sinterklaas het land uit is (of zelfs al daarvoor).
Ook ik ben altijd op zoek naar die ene niet al te opvallende kleur voor in de kerstboom en ieder jaar ben ik te laat….is mijn kleur weg. DUS…ik ga woensdagmorgen maar eens op bad, hopelijk ben ik nog op tijd :-)…. Veel plezier met de verdere voorbereidingen. Groetjes MichaĆ«la