-12 was het vanmorgen. En strak blauwe lucht.
Dus prachtig licht en reden om naar buiten te gaan.
Voor de kinderen om te sleeën op een dun laagje sneeuw.
Voor mij om foto’s te maken.
 |
| ’s Ochtends zie je van binnen al de ‘klirrende Kälte’ buiten. |
 |
| Hier waar wij wonen, is er veel groen en veel water. In de winter betekent dat: takken en ijs. |
Een paar kleine heuvels zijn voldoende om dagenlang te sleeën. Ook al is er helemaal niet veel sneeuw gevallen.
Onze voeten en wangen bevriezen al langzaamaan, maar de kinderen voelen nog niets.
We gaan kijken hoe ver de baai van de Spree voor onze deur al is dichtgevroren. Behoorlijk, afgelopen woensdag zat er alleen nog maar een beetje ijs langs de rand.
In Nederland zouden de ijsmeesters al lang met hun stok klaar staan. Hier zegt iedereen: ‘ga vooral niet het ijs op!’. (IJsmeesters bestaan hier dan ook niet). Het zijn ongeveer 5 tot 6 cm, maar het water eronder is diep. Dus we wachten nog.
Heel in de verte zie je ook nog dat we in een stad wonen.
Nog even genieten van het uitzicht. Maar dan wordt het toch echt te koud. 60 minuten lang -12 graden.