Omwonenden van Landgoed Dennenburg willen afgesloten pad weer open hebben
Een wandelpaadje in het groen, links en rechts wat gras, na een paar meter lopen door de nieuwbouwwijk aan de rand van Driebergen waan je je al in het bos. Nog één bochtje naar rechts en dan – staat er ineens een groot metalen hek. Achter dat hek wachten meer bomen en de lokale boerderij waar je eitjes kan kopen. Maar dat zit er vanaf deze kant nu niet meer in, sinds een paar weken is het pad afgesloten en kan niemand er meer langs.
Ulrike Nagel draaide en monteerde deze bijdrage voor RTV Utrecht.
“Ik loop hier altijd met mijn zoontje, hij mag dan het geld voor de eitjes in het bakje van de boer doen”, vertelt een moeder. In de buggy voor haar zit een blond jongetje met zijn Dikkie Dik knuffel. “Hij is pas twee, dus we moeten nu met de kinderwagen bijna twee kilometer om gaan lopen, dat lukt wel, maar leuk is anders.”
Zij is niet de enige die vandaag bij het hek staat. Er zijn bijna 50 omwonenden gekomen, ieder met zijn of haar eigen teleurstelling. De hardloper, die hier altijd zijn rondje doet en door wil lopen naar het Klompenpad verderop. “Wij sporters zijn natuurlijk heel fit, maar er is een klein stuk van nog geen 50 meter afgesloten nu, en daarvoor dan zo’n grote omweg – dat is gewoon onbegrijpelijk.”
Ongeloof en onbegrip – dat overheerst bij alle omwonenden hier. Marcel van den Elst is één van de mensen die de afgelopen weken nergens anders mee bezig zijn geweest. “Het pad moet gewoon weer open. Je kan hier al 150 jaar lang doorlopen, er stond lange tijd een bordje ‘Eigen weg’, maar omwonenden konden er langs. Sterker nog, tot 2005 zat er niet eens een hek om het landgoed, maar kon je ook daar door de grote tuin wandelen. Het is 18 hectare groot en ik snap best dat de eigenaar zijn eigen tuin voor zichzelf wil, maar dat nu ook het pad dicht moet, daar begrijpt niemand iets van. Wat voor belang heeft de heer Willems? Dat snappen wij niet.”
De heer Willems, dat is Maik Willems, eigenaar van hotelketen Bastion Hotels en dus ook eigenaar en bewoner van het landgoed. Samen met een boer verderop heeft hij de bewoners een brief gestuurd. Ook aan de telefoon wil hij wel uitleg geven.”Het is hier de afgelopen tijd aardig druk geworden en er gebeuren vooral ’s nachts vervelende zaken. Het is een bosrijk paadje, er wordt met drugs gedeald, spullen worden gestolen, jongeren gooien dat bij ons over het hek als de politie achter hen aanzit. Er wordt met molotov-cocktails gegooid, en sommigen denken dat het hun terrein is hier. Als je er iets van zegt, dan krijg je een grote bek terug. Het was een rustig pad, maar het is gewoon niet meer zo leuk. Er gaat binnenkort nog meer omheen gebouwd worden, dus dan wordt het nog drukker. En wij willen die unieke structuur van het landgoed en de natuur graag behouden.”Volgens Willems hebben ze er de politie een aantal keren bij gehad, maar die kunnen er ook niet altijd op de wacht gaan staan. We vragen het na bij de politie Midden-Nederland. Die geeft aan dat er de afgelopen weken twee incidenten zijn geweest, één met een scooter en één met een gestolen crossmotor. Van veel meer overlast is hier volgens de politie geen sprake.
Marcel van den Elst: “Er zijn hier zoveel omwonenden die ook ’s avonds de hond uitlaten, er gebeurt hier nooit iets. Ja, incidenteel, zoals overal, maar dat stelt echt weinig voor. Daarnaast heeft de heer Willems het ook over natuurbescherming, maar zelf rijdt hij regelmatig de Dakar rallye, dus ja, dat kunnen veel mensen niet serieus nemen.” Een bestuurslid van wijkvereniging Tuinwijk Sterrebosch, Cees Sprenger beaamt dat er hier weinig gebeurt. Bijna 1200 mensen hebben inmiddels de petitie van de wijkvereniging getekend om het pad weer open te krijgen. “Wij hebben ook veiligheid voor de wijk hoog in het vaandel staan. Als er hier een probleem zou zijn, hadden we al lang met de politie om tafel gezeten.””Zomaar een hek neerzetten is gewoon een vreemde keuze”, zegt iemand uit de groep. “Het is net als met winkeldiefstal. We kunnen dan besluiten om de winkels dicht te doen om winkeldiefstal tegen te gaan. Maar dat is toch een absurde oplossing!”Inmiddels is volgens sommigen ook de veiligheid in het geding, er zijn al twee ongelukken geweest met omwonenden die door het hek nu moesten omfietsen, waaronder een oude meneer die is aangereden door een tractor en met meerdere botbreuken in het ziekenhuis terecht kwam.
Uit een mobieltje klinkt ineens een liedje: ‘En de vogels vliegen van west naar oost van ’t hek. Worden niet terug gefloten en ook niet neergeschoten, over de muur, over dit ijzeren festijn, omdat ze soms in het oosten en soms ook in het westen willen zijn. Omdat de noodzaak ligt bij bewegen en samen verbonden zijn.’De bewoner die het liedje van Klein Orkest heeft bewerkt, is zelf slecht ter been en baalt ook van de afsluiting. “Om het nou met de Berlijnse muur te vergelijken is wat groot, maar een klein stukje vrijheidsbeperking is het wel. Zoals voor mij en voor kleine kinderen, voor hen wordt het moeilijk. Ze kunnen nu niet meer rechtstreeks de natuur in, dat is essentieel in deze maatschappij.”
Ook de gemeente is er inmiddels bij betrokken. Als het aan de omwonenden ligt, moet het gewoon zo gauw mogelijk weer open. Of dat mag, zou wel eens kunnen uitaarden in een juridische strijd. Marcel van den Elst: “Als dat gebeurt, dan zijn de zakken van Willems natuurlijk oneindig diep. Dus dat is lastig te verweren. We proberen argumenten te verzamelen om de gemeente de bewijsmiddelen te geven dat dit een openbaar pad had moeten zijn en dat de gemeente wellicht steken heeft laten vallen in het verleden. Dus we gaan ook naar het historisch archief, we hebben kaarten die terug gaan tot 1868 – allerlei dingen die je aan zou kunnen voeren en dat zoeken we op dit moment uit.”De gemeente laat weten dat ze onderzoekt of de afsluiting van het wandelpad rechtmatig is. “De juridische vraag die beantwoord moet worden is of de Engweg een openbare weg is in de zin van de Wegenwet. Als dit het geval is, gaat de gemeente handhavend optreden tegen de plaatsing van het hekwerk.”Maik Willems is van mening dat de gemeente hier niets mee te maken heeft, want het pad is privéterrein. Wandelaars zijn altijd gedoogd, maar nu is het een keer klaar: “Ik kan me goed voorstellen dat de goed bedoelende mensen dat naar vinden, maar helaas is het soms zo dat de goeden moeten lijden onder de kwaden. We willen dat de overlast stopt. Wat ons betreft, is de sluiting van het pad definitief.”
Aan de andere kant van het hek merkt een omwonende op dat het vooral heel vreemd is dat er nooit overleg heeft plaatsgevonden. “Het is net als twee bokken die over een boomstam van twee kanten over het water willen lopen. Ze botsen in het midden en vallen allebei in het water. Schapen doen dat anders, het ene schaap gaat bukken, zodat het andere eroverheen kan lopen, zo komen ze allebei aan de overkant. Zo zou het hier ook moeten gaan.”
