Provincie Utrecht – In de Sint Nicolaaskerk in Odijk is vandaag een stukje van de rib van de échte Sinterklaas onthuld. Bert Staal is er een jaar mee bezig geweest om het botje hier te krijgen. “Ik heb wel genoeg gedaan de laatste tijd.”
Item voor TV (RTV Utrecht), foto’s en tekst door Ulrike Nagel.
Om 09.00 uur ’s ochtends ligt het stukje bot nog achter slot en grendel in een kistje. Niemand, behalve Bert, heeft het al die weken mogen zien. “Nee, niemand is er bij geweest”, zegt Bert. “Kijk, hij staat nu nog tussen een standbeeldje van Sint Nicolaas en naast de Dom, want onder de Dom ben ik geboren en daarom is Utrecht ook heel belangrijk voor me”. Hij is met pensioen, maar helpt nog volop mee in het pastoraat en was de initiatiefnemer om het stukje bot naar Odijk te halen.
Bert pakt het kistje van zijn plek en loopt ermee de trap af, naar zijn auto. Waarom een klein stukje bot zo belangrijk is voor Odijk? “Omdat het bijna 1700 jaar oud is. De abdij van Egmond heeft ermee ingestemd dat wij dit stukje krijgen en daar ben ik heel blij mee. Spannend is misschien te veel gezegd, maar bijzonder is het zeker.”
Wonderdoener Sint Nicolaas
De heilige Sint Nicolaas was volgens Bert een wonderdoener. “Hij is de beschermheilige van zeelieden, van advocaten, bankiers, van bakkers, van prostituees, van studentes – deze man heeft in zijn leven zoveel goeds gedaan dat hij heilig is verklaard. En nu krijgen we nog steeds pakjes van elkaar door deze heilige. Hier bij de kerk hebben we zelfs een weggeef-kast in de geest van Sint Nicolaas, daar kan iedereen iets pakken die dat nodig heeft.”
Bij de Sint Nicolaaskerk worden speciaal voor vandaag geel-witte banieren opgehangen, in de keuken is het een drukte van jewelste en er zijn 450 boekjes met de liederen voor vandaag gedrukt. “We hebben zoveel aandacht gehad in de media, dus ik verwacht wel dat de kerk helemaal vol zit”, zegt Bert.
Plechtige handeling
Even later arriveert de hulpbisschop van Utrecht, Herman Woorts. Hij mag het botje straks uit de kist halen en dan op een vaste plek achter het altaar plaatsen. Een plechtige handeling, volgens hem. “We gaan ervan uit dat het stukje rib van de heilige Sint Nicolaas is. We bewaren thuis allemaal dingetjes die van onschatbare waarde zijn. Omdat ze ons doen denken aan iemand die voor ons dierbaar is. En dit is een klein overblijfsel van een heilige die door de eeuwen heel veel voor mensen heeft betekent.”
Woorts voelt de opwinding en de spanning in de kerk. “Het is hun patroonsfeest, dat is altijd bijzonder, maar zeker de komst van zo’n reliek, dat gebeurt niet zomaar. Het is een bijzonder historisch moment voor hun geloofsgemeenschap.”
Het stukje rib ‘komt thuis’
Bert plaatst het kistje op een speciaal altaar in de hoek van de kerk. Volgens hem is het botje hier thuis. “Omdat het stuk rib van de heilige Nicolaas gaat rusten en tot in eeuwigheid in de heilige Nicolaaskerk in Odijk blijft. Daarom is hij thuis. Voor devotie voor ons en misschien wordt het wel een pelgrimsplaats.”
Dan begint de mis. Hulpbisschop Woorts krijgt een sleutel, maakt het kistje open. Het moment is daar: de kleine monstrans met het botje wordt eruit gehaald. Even laten zien aan de camera’s en dan verdwijnt het in een nis boven het altaar.
Wat Bert gaat doen, nu het botje thuis is? “Dat vroeg mijn vrouw ook al. Ik ga op de kleinkinderen passen en hier nog wel verder mijn vrijwilligerswerk doen voor het pastoraat. Ik heb wel genoeg gedaan voorlopig en ik kan nu ook even geen nieuw project meer verzinnen.”