Blog

Geplaatst op

RTV Utrecht item Voormalig UN-journalist herinnert val van de Muur

20091106-100000 RTV Utrecht item Voormalig UN-journalist herinnert val van de Muur – VRIJDAG 6 NOVEMBER 2009, 10.00 UUR

UTRECHT – In Utrecht wordt vanaf zaterdag uitgebreid stilgestaan bij de val van de Berlijnse Muur. Aanstaande maandag is dat op de dag af twintig jaar geleden.

Een van de journalisten die er toen letterlijk met zijn neus bovenop stond, was Johan Carbo, destijds chef buitenland redactie van het Utrechts Nieuwsblad. Tegenwoordig geeft hij les op de Hogeschool voor de Journalistiek in Tilburg.

Verslaggever Mark van der Wel sprak met Carbo in het Utrechts Archief.

Lees verder “RTV Utrecht item Voormalig UN-journalist herinnert val van de Muur”
Geplaatst op

RTV Utrecht item Utrechtse theaterstuk herdenkt val van de Muur

20091104-065800 RTV Utrecht item Utrechtse theaterstuk herdenkt val van de Muur -WOENSDAG 4 NOVEMBER 2009, 06.58 UUR

UTRECHT – Volgende week maandag, 9 november 2009, is het op de dag af twintig jaar geleden dat de Muur in Berlijn viel. Wereldgeschiedenis.

Verslaggevers Ulrike Nagel en Mark van der Wel maken deze week reportages over de historische gebeurtenis. Vandaag: Tanja Otolski groeide op achter de Berlijnse muur en woont nu in Utrecht. Ze schreef een theaterstuk over haar jeugd in Potsdam, even buiten Berlijn.

Lees verder “RTV Utrecht item Utrechtse theaterstuk herdenkt val van de Muur”
Geplaatst op

Utrecht herdenkt val van Berlijnse Muur

Volgende week maandag, 9 november 2009, is het op de dag af twintig jaar geleden dat de Muur in Berlijn viel. Wereldgeschiedenis.

Utrecht heeft op het eerste gezicht weinig gemeen met de Duitse hoofdstad en de stille revolutie van ’89. Toch wordt de val van de muur hier komend weekend groots herdacht tijdens de Culturele Zondag ‘Niemandsland’.

Zoveel aandacht voor de Duitse hoofdstad is te danken aan de organisator van het geheel: Peter Bijl. Het afgelopen jaar deed hij er alles aan om het festival ‘Niemandsland’ op poten te zetten. Zodat ook de Utrechters uitvoerig stil kunnen staan bij de val van de Muur.

Lees verder “Utrecht herdenkt val van Berlijnse Muur”
Geplaatst op

Haargenau

Vroeger, dat was toen ik met nat haar in een groot bad zat. Thuis. De zeep zat in een netje van zacht plastic. Met gaten erin. Gaf een heel stroef gevoel bij het wassen; pas veel later zou het modern worden en ‘peeling’ heten. Had ik dus als kind al, want douchegel of huidolie waren er niet.

En daarna: pakte mijn moeder de huis-, tuin- en keukenschaar om mijn haar te knippen. Kort. Dat vond ze handig. Als ze me nu met lang haar ziet, zegt ze nog wel eens dat ze het zo leuk had gevonden als ik ook als kind… maar nee, vroeger dacht ze daar heel anders over en moest al dat haar er zo snel mogelijk af.

Lees verder “Haargenau”
Geplaatst op

89

De val van de muur komt dichterbij.
Twintig jaar geleden. Het was een donderdag, die 9 november, dat hoef ik niet op te zoeken. Ik was 10 en een half jaar oud en merkte niets van een stille revolutie in Leipzig. Dat er duizenden landgenoten gestrand waren in Hongarije: geen idee. En van Schabowski of de Stasi had ik nog nooit gehoord.

Ik lag lekker boeken te lezen op zes hoog zonder lift. En beluisterde Schallplatten in onze Plattenbauwohnung; zo heten de huizen die begin jaren 80 een einde maakten aan de woningnood.

Lees verder “89”
Geplaatst op

Dubbele tong

Max groeit tweetalig op.

Althans, is de bedoeling. Zijn eerste woord is al twee maanden ‘auto’. Daar kan hij niet zoveel verkeerd mee doen, immers betekent dat in beide talen hetzelfde. Integratie gelukt. Nou ja, voor even.

In het begin was het raar. Ik woon hier al 11 jaar, en spreek inmiddels 14 jaar Nederlands. Zonder accent, durf ik te beweren, al hoor ik er van menig collega nog wel eens een grapje over. Duits spreek ik alleen aan de telefoon of als ik op familiebezoek ben, dus eens in de twee maanden. En dan moet je dus ineens iedere dag, iedere minuut je moedertaal spreken, anders leert Max het niet.

Lees verder “Dubbele tong”
Geplaatst op

Wie-o-wie

Ik heb 2 stemmen, staat er op het briefje. Eentje voor de regionale verkiezingen, en eentje voor de landelijke. Al twee weken lang ligt de bruine envelop met inhoud op de kast te wachten tot ik mijn kruisjes zet.

Volgende week zondag zijn er verkiezingen in Duitsland. En aangezien ik mijn paspoort ondanks uitstekende inburgering in dit kikkerlandje nooit heb afgestaan, en dat ook niet van plan ben, hoor ik nog steeds bij de stemgerechtigde Duitse staatsburgers.

Lees verder “Wie-o-wie”